Heden waren er wederom de staddspelen te Ypenburg. Niet alleen dankzij het weer was het een groot succes; er waren tal van activiteiten voor de jeugd en de sfeer was goed. Ook voor het schaak was levendige belangstelling (ik weet nog niet hoe ik foto’s moet plaatsen; misschien volgen er nog een of twee).
Veel kinderen kwamen een kijkje nemen en/of een potje spelen, maar niet alleen dat: ook kwam er een oude bekende langs (die misschien anoniem wil blijven, al is het alleen maar omdat ik hem destijds op remise wist te houden) tegen wie (? Nee, mét wie, zie onder) ik liefst 25 jaar geleden een officiële competitiepartij bleek te hebben gespeeld. We herkenden elkaar natuurlijk nauwelijks meer, maar tijdens zo’n gesprek blijkt dan dat beiden een deels overeenkomstig schaakverleden hebben (met herinneringen aan veel gemeenschappelijke bekenden) en dat is leuk om te merken.
Daarmee komen we meteen op één van de grote doelstellingen van onze vereniging. Schaaksociëteit Zugzwang wil een verbindende rol spelen in de wijk (en later hopelijk ook in de regio). Schaken is nog altijd een populaire bezigheid (bleek ook weer vanmiddag), maar van eenzaam potjes spelen op je zolder via internet wordt niemand gelukkig. In de eerste plaats willen we een vereniging zijn voor mensen die het leuk vinden anderen te ontmoeten; uiteraard kan dit niet zonder het spelen van een potje schaak, maar wij dragen uit dat je niet schaakt TEGEN een tegenstander, maar MET een tegenstander.
David Bronstein, die bijna wereldkampioen werd, ging nog een stap verder door zijn tegenstander niet tegenstander, maar “partner tijdens deze partij” te noemen. Een mooie illustratie van het feit dat je deze liefhebberij niet kunt beoefenen zonder iemand die dezelfde passie en liefde voor het spel heeft.